چرا عقب افتادگي ؟ چرا فقر ؟ چرا ... ؟

1 ـ چرا عقب افتادگي ؟ چرا فقر ؟ چرا کمبود ؟ چرا بيکاري ؟ چرا فساد ؟ اينها و ده ها سئوال مشابه ديگر همواره بخشي از گفتگوهاي روزمره را اشغال کرده اند .وقتي اينگونه سئوالات جدي تر و با جوش و خروش بيشتري مطرح مي شوند که سخن از منابع بي شمار و نعمتهاي فراوان خداوندي بر اين مرز و بوم به ميان مي آيد .راستي با اين همه نعمتهاي رنگارنگ و منابع عظيم مادي و معنوي که درجاي جاي اين سرزمين پهناور ديده مي شود ، چرا باز هم مشکلات و معضلاتي از اين دست ، زندگي را بر مذاق جمع بزرگي از شهروندان ايران اسلامي تلخ کرده است ؟
2 ـ ممکن است در ريشه يابي اين مشکلات بنيادي به عوامل و علل متعددي دست يابيم ؛ضعف مديريتها ؛ ناکارآمدي ها ، بي برنامه گي ها ، خيانتها ، دشمني هاي بيگانگان ،حاکميت بلند مدت طاغوتها بر اين آب و خاک ، طمع مستکبران جهاني به منابع عظيم اين مرز و بوم و دهها علت و عوامل ديگر . در اين ريشه يابي يقيناً به خطا نرفته ايم ، اما آيا هيچگاه به اين موضوع نيز انديشيده ايد که ما خود نيز در پيدايش و استمرار اين مشکلات و نابسامانيها نقش جدي داشته و داريم ؟ منظورم بنده و جنابعالي است ،چه مرد و چه زن ، چه جوان و چه پير، به عنوان شهروندان حقيقي اين مرز و بوم و صاحبان فعلي اين آب و خاک .براساس يک خطاي رايج ، ما همواره براي يافتن سرچشمه ها و ريشه هاي مشکلات و معضلات ذهنمان و نگاهمان را به ديگران متوجه و در نهايت آنان را خطاکار و محکوم قلمداد مي کنيم .هنوز به اين سفارش قرآن و سنت نيکوي پيامبر (ص) و اهل بيت (ع) نرسيده ايم که نگاه تيز بين و خطاياب خود را بر خودمان متمرکز کرده و سرچشمه ي بسياري از گناهان و مشکلات فردي و اجتماعي را در رفتارها و خلق و خوي ها و عادتها و گفتارهاي خود جستجو نمائيم .
3 ـ در باور نويسنده اين سطور نقشي که ما (بنده و جنابعالي )در پيدايش و استمرار عقب افتادگي ها و فقرها ،کمبودها ، بيکاري هاي فساد آور ايفا کرده و مي کنيم شايد کمتر ازساير عوامل نباشد .به راستي مگر چنين نيست که بخش عمده اي از اسرافها در زندگي روزمره ما صورت مي گيرد ؟ به راستي مگر ما نيستيم که يک سوم از نان و آب اين مرز و بوم را هدر مي دهيم ؟ مگر ما نيستيم که در اتلاف انرژي مقام اول را درجهان داريم ؟ مگرما نيستيم که ريخت و پاش ها بخشي از عادت هميشگي مان شده ؟ مگر ما نيستيم که برنامه مشخصي براي وقت گرانبهاي خود نداريم ؟ مگر ما نيستيم که عادتها و رسوم غلط و چشم و هم چشمي هاي بي معناي زندگي مان را به ابتذال کشانده ؟
اگر خوب بيانديشيم به راحتي در مي يابيم که بسياري از عقب افتادگي ها ، فقرها ، کمبودها ، بيکاريهاي فساد آور معلول همين رفتارها و عادتهاي خلافي است که اينک خود به فرهنگ آشکار ما تبديل شده اند . همين رفتارهاي غلط و خلاف دين ، منابع خدادادي اين کشور را نابود مي کنند و به دنبال آن فقر و فساد متولد مي شوند و جامعه را به ورطه ي نابودي مي کشاند .
4 ـ قرآن کريم رابطه ميان ايمان و تقوي و رشد و شکوفايي جوامع را در آيه ي ذيل به زيبايي بيان مي کند :«و لو ان اهل القري آمنوا و اتقوا لفتحنا عليهم برکات من السماء و الارض و لکن کذبوا فاخذناهم بما کانوا يکسبون » و اگر اهل شهرها و آباديها ، ايمان مي آورند و تقوا پيشه مي کردند ، برکات آسمان و زمين را بر آنها مي گشوديم ، ولي (آنها حق را ) تکذيب کردند ؛ما هم آنان را به کيفراعمالشان مجازات کرديم (سوره ي اعراف ، آيه ي 96 )
ايمان به خدا ، پايبندي به همه اوامر و نواهي الهي و رسولان حق را در پي دارد و تقوا رعايت اوامر و نواهي خداوند در همه شئون زندگي است و اسراف يکي از گناهان کبيره اي است که به شدت مورد نهي خداوند قرار گرفته
است .
در سالي که با اعلام رهبر فرزانه انقلاب اسلامي به نام «اصلاح الگوي مصرف »مزين شده است ، جا دارد همه ما در جهت ريشه کن کردن گناه بزرگ اسراف همت گماريم و بدين وسيله درهاي برکات الهي را بر زندگي و جامعه خود بگشاييم .
منبع:مجله ي راه قرآن(ش 21)
/خ